Cuando tocaba en los bares, un borracho me decía: “En las cenizas del fracaso, está la sabiduría” AMARAL, Robin Hood Memento, homo, quia pulvis es, et in pulverem reverteris. Xénese 3: 17-19 A Coruña, 10 de xuño de 2020 Espértome de súpeto. O meu corazón late moi, moi rápido e sinto unha presión moi forteSeguir lendo “Nas cinsas, a sabedoría”
Arquivo de categoría:A Coruña
Tenrura e nada máis
I’ve told a million lies but now I tell a single truth: there’s you in everything I do. IMAGINE DRAGONS, I bet my life A Coruña, 7 de maio de 2020 Este é un día moi especial para min: pola primeira vez dende o comezo do confinamento, volto á estación de autobuses, aínda pechada, paraSeguir lendo “Tenrura e nada máis”
Un fragmento de pura vida
A Coruña, 15 de febreiro de 2020 Achéganse a min dous paxaros, moi pequeniños. Son criaturas moi lindas, coas súas plumas elegantes, que levan, nun espazo de poucos centímetros, unhas miríade de matices de marrón: da cor das castañas ata tonalidades cada vez máis escuras, antes de perderse no negro. Os seus peitos, en cambio,Seguir lendo “Un fragmento de pura vida”
Fálame, Lúa
Háblame Luna, te quiero escuchar, tú cuéntame lo que será… BASIC CONNECTION, Háblame Luna A Coruña, 6 de febreiro de 2020 Fálame, Lúa, no inusitado, intenso silencio de esta noite no que xa está a se mergullar o barrio de Catro Camiños. Véxote, escondida detrás de todas as nubes que envolven o ceo, suavizando aSeguir lendo “Fálame, Lúa”
Manuel Rivas e o potencial creativo da vergoña
Porque quero gozar do mundo, correr cara a el e non fuxir, escribo contra todo isto. MANUEL RIVAS, Contra todo isto: Un manifesto rebelde. (p. 18) A Coruña, 04 de febreiro de 2020 Primeiro domingo de rebaixas, xa pasou case un mes. Aínda estaba a buscar un piso para alugar, o que me tiña unSeguir lendo “Manuel Rivas e o potencial creativo da vergoña”
Bícame, néboa
E alí arredor desa praia que o nome deu ó teu lar as ondas berran na néboa que sempre con nós ficarás – JESÚS SUÁREZ, 1906: A forza de Hércules – A Coruña, 12 de xaneiro de 2020 Xa, eu desexo o bico da néboa. Non hai nada máis “eu” que este tipo de imaxesSeguir lendo “Bícame, néboa”